Grabe daming Anak and hirap ng ganito
Sabado, Mayo 31, 2014
Linggo, Mayo 25, 2014
Sabado, Mayo 24, 2014
Huwebes, Mayo 22, 2014
Miyerkules, Mayo 21, 2014
FACE THE PEOPLE 03-05-2014 SUGAR MAMA BUMATA DAHIL NAKATIKIM NG KAPITBAH...
Nakakabata daw kapag bata lagi ang ka----Sexercise ??????
Sabado, Mayo 17, 2014
Biyernes, Mayo 16, 2014
Miyerkules, Mayo 14, 2014
Intelligent Heart By...... David McArthur & Bruce McArthur,
Many people are afraid to forgive because they feel they must remember the wrong or they will not learn from it. The opposite is true. Through forgiveness, the wrong is released from its emotional stranglehold on us so that we can learn from it. Through the power and intelligence of the heart, the release of forgiveness brings expanded intelligence to work with the situation more effectively.
Questions :::::::::::By Kammie I. Daniels
Does the loss of one thing help gain another?
Or does this only keep us from ultimately going under?
The lies we tell ourselves to get the advantage.
Only prevent the foretelling of the truthful message.
Can we gain more by being internally honest?
Or does this facade protect and comfort us?
Day after day promises are made to make up for one's damage.
Failing each time only prompts the search to find true courage.
What does it take to not say but act upon these resolutions?
How does one search to find these life-changing solutions?
The answer is one that cannot be written, told, or read.
The true test is to stay strong and not stray or be mislead.
And what about those few who live to make a difference?
Is this quality something that can be emulated or does it
act as reassurance?
With each step forward, these seems to be one back.
The path ahead proves more like a defensive attack.
Is freewill supposed to provide the way?
Is self-reliance the answer to a beautiful day?
These questions do not cover up life's inevitable facts.
We can only sit back and see how one reacts.
Martes, Mayo 13, 2014
My Cubicle
This clip is heartily dedicated to all of them bored-to-death, angst-ridden, directionless poor souls enslaved by the capitalist machinery known as 8-to-5....wahehehe...
Sabado, Mayo 10, 2014
Ang Mahiwagang Babae sa kanto ng Blumentritt
Random lang ito mga ka Bato dyan...just few days ago pumunta ako sa Valenzuela City Metro Manila ..paki ko sayo ?? hehehe OO nga ano ??? kwentotan lang naman 'to sa naging karanasan ko papunta dun ..medyo maaga pa ako bumiyahe para ewas trapik...mula Dapitan nilakad ko hangang Blumentritt Espana..medyo malayo-layo din pero maaga pa kasi kaya cool akong naglalakad....pagdting ko sa Blumentritt may lumapit sa akin na matanda sabay abot ng kamay palimos pooo kahit pambili lang po ng kanin..nilampasan ko,pero parang naantig ang pusong bato ko....kunwari bumalik ako at sinipat ko ulit yong matanda na naka-upo ulit sa gilid ng saradong tindahan..tumayo ako at pinakiramdam ko kung tatayo siya ulit at magpalimus..hindi ako nagkamali nanghingi siya ulit....sabi ko sa kanya Lola...bakit po kayo namalimus ??? sagot niya sa akin wala na akong kapamilya eneng,hindi ko na alam kung nasaan na sila....soooo para naman hindi na magtatagal ang usapan namin dumukot ako sa gilid ng Bag ko at inabutan ko ng 5 peso....sabi niya ito lang ??? tumaas pa ang boses ng matanda.at tumaas din bigla ang dugo.sabi ko sa kanya dapat pa nga kayong magpasalamat sa akin eh.reklamo pa kayo..yong bituka ko nga kape lang ang laman..pambihira kayo....akin na nga yang 5 peso ko ibalik mo at ako na ang bibili sayo ng kanin para sayo..kinuha ko yong pera at naghanap ako ng carenderia at sa di kalayuan meron akong natatanaw...bumili agad ako ng kanin at menudo at binalikan ko siya..nakangiti siya pagbalik ko at ang sabi sa akin napakabait mo sa akin anak maraming salamat sa pagkain at pagpalain ka ng Dios..sabi ko naman sige Lola samalat at kumain kana at malayo pa ang pupuntahan ko at di ko nga alam kung saan ako sasakay papunta dun sa Valenzuela...sabi niya sa akin mag- SUV na daw ako at bababa sa may SM north Edsa at doon daw ako ulit magtanong kung saan ako sasakay papuntang Valenzuela...sabi nia umakyat ka dyan sa over pass anak para safe kang makatawid,huwag na huwag kang makipagpatimtero sa kalsada na yan marami ng namatay dyan..hindi ko alam kung bakit nakipag kwentuhan pa ako sa kanya saglit hangang nagdecise na akong aalis mag-alas 7 na nang umaga.....tumalikod na ako at tinawag niya ulit ako...sabi niya anak kunin mo 'to gabay ito sayo......isang ribbon na pula na may sukat na 12 feet...aanhin ko naman yan Lola ??? baka may kung ano yan ha ! sabay ngiti ko.tumawa din siya..sabi niya ikaw lang ang tao na nakapagbigay saya sa akin ng tuwa at saya mula ng tumambay ako dito..at ikaw lang ang taong nag aksaya ng ilang minuto sa akin kaya akoy natutuwa hangang langit..at sa bawat pupuntahan mo at sa bawat problema mong haharapin ay kaya mong malusutan..sabi ko sa sarili ko..(Utot mo..kung ano ano sinasabi mo sa akin nambobola kapa kanina nagrereklamo ka sa 5 peso Sus nalang )....pero sa halip nagpapasalamat pa rin ako at sabi niya sa akin...wag kang pilosopo anak..nababasa ko sa isip mo kung ano ang nasa puso mo....hehehe sabi ko lang sa kanya at sabay lakad na parang lumulutang sa hangin bitbit ko ang ribbon na pula....Habang naglalakad ako patawid ng over pass nilingon ko ulit siya biglang nawala..sabi ko sa sarili ko,ano kaya yon ?? may kung anong pwersang bumalik ako sa baba at hinanap ko siya wala na....may bata na nagkalkal ng basura tinanong ko kung nakita niya yong matandang babae na kumakain sa tabi ng saradong tindahan sabi ng bata wala namang ibang tao dito Ale kasi dito ako natutulog gabi-gabi..nangilabot ako at sinipat ko yong pulang ribbon lalong kumintab at naka-amoy ako ng mabangong bulaklak..nnggiiiyaaaaa ano kaya yon ???
Nagmamadali ulit akong umakyat sa over pass walang lingon likod at nag-aabangan ng SUV..nakasakay agad ako at sa awa ng Dios hinatid pa ako ng SUV driver doon sa may bukana ng sakayan ng papuntang Valenzuela at nagkataon na ako nalang ang sakay na pasahero...nakasakay din agad ako ng Bus papuntang Valenszuela at medyo may tao na din sa opisina na dapt kung puntahan at nag-antay lang ako ng ilang sandali at ako na ang tinawag...pagkatapos ng isang oras at kalahati,natapos din ang transaction ko sa LCR Valenzuela...
Pauwi na ako pabalik sa Dapitan,mula sa opisina ng LCR Valenzuela medyo kumalam na yong sikmura ko papaano ba kasi hindi talaga ako makakain sa umaga basta may kape at Yosi kadiri ayos na,,,at meron naman karenderia sa pagbaba sa tabi ng highway kumain muna ako at nagtataka ako bakit nag-iisa lang ang menu nila : menudo: ??? hindi pa daw kasi luto lahat at maaga pa as in 10:30 nga ng umaga..weeee sabi ko sa sarili ko.....wag nalang kaya akong kumain mag-kendi nalang kaya ako..pero gutom na talaga ako kaya sabi ko isang kanin at isang ( Meee.....menudo).... ulam at isang bottled water....hmmm bakit napilipit ang dila ko ??? bakit ako nag-English ??? sagot ng babae naku pooo wala po kaming ganun dito..sagot ko naman ang alin ??? yong buttered corn na sinsabi nyo ??? ayyy hindi po buttered corn ang sabi ko,,,,botteled water sabi ko,,ayyy hinampak na babaeng iri iba ang pandinig..papaano ba naging buttered corn ang bottled water ??? hehehe sabi ko nalang sabay salampak sa medyo masamasa pang lamesa at medyo kadiri din pero wala akong choice ehhh gutomm na si ako.....
susubo na sana ako ng kanin ng bigla akong mapalingon sa bandang kanan,muntik ko nang mabitawan yong kutsara at nanlaki yong mata ko..nandoon na naman yong matandang binigyan ko ng kanin sa Blumentritt,sabi koo Oyyy Lola..nandito na kayo agad ?? sinusundan nyo po ako ??? hindi siya sumagot at sa halip tinapik nya lang ang balikat ko at ang sabi niya lang sa akin salamat ulit ng marami ening tapos na ang misyon ko sa mundong ito..ipagpatuloy mo ang magandang gawain at wag kang pilosopo.magtatanong pa sana ulit ako wala siya ng magsalita ulit ako....hayy sayang !!! sino kaya ang Mahiwang Babaing yon sa Blumentritt ??? yong pulang laso O ribbon nandito pa rin sa a kin at sana magpakita ulit siya sa akin..at nakauwi na rin pla ako sa probinsya ng La Union pero palaisipan ko parin yong matandang yon....
Martes, Mayo 6, 2014
Nangangapa Ako
Grabe ang init ngayon at akoy nangangapa kung saan pupunta..pagsa dagat naman mainit din,,kapag pumunta naman ako sa bundok mainit pa din..Sus..dito nalang sa ilalim ng puno at least kahit mainit okay lang may hangin naman paminsan minsan...Kain tayo ng manggang hilaw saw -saw sa bagoong..sabi nila yong bagoong daw pampakalawang sa bituka di bale masarap naman..
mabuti na 'tong mangga pagtiyagaan kaysa sitsirya maraming vitsen na sabi nila yong buto daw ng Intsik kuwakang ginawang vitsen..hayan yong uod ang bilis nakaakyat sa taas paano kasi natakot sa amoy ng bagoong....arayyyyy ko animal talaga nahulog na naman yong mga maliliit na bunga ng Mabolo ( Velvet Apple kung sa English ) minsan sa gabi akala ko binabato na yong bubong ng bahay ko..dali dali akong lumabas dala ang flashlight,wala namang tao...bigla akong tinamaan sa ulo plookk toggg nagulat ako at nahimasmasan akala ko nanaginip ako yon pala tutuo..
hayyy buhay alamang pagbagsak Bagoong..kailan pa kaya si Haring Ulan bababa bla bla ang init talaga..walang magawa at ang init din ng tubig pwede na ipang timpla ng Kape..ganun dito sa Norte sobrang init......wish ko lang umulan na poooo!!!
Lunes, Mayo 5, 2014
.jpg)
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)